چند وقت پیش بود که از یکی از دوستانم شنیدم مادربزرگش همیشه به خاطر ترس از قحطی، در خانه گونی های بادام نگه میداشت. در واقع بادام برخلاف گردو اگر با پوست نگه داری شود، مدت زیادی می ماند و مشکلی برایش ایجاد نمی شود. اما علت این کار به گذشته ی مادربزرگ بر می گردد، زمانی که به خاطر قحطی و خشکسالی دچار مشکل شده بودند.
به طور کلی افراد زیادی وجود دارند که یک سری وسایل را به خاطر دلایل مختلف نگه داری می کنند. و این نگه داشتن وسایل اشکالی ندارد تا زمانی که تبدیل به یک وسواس و اختلال روانی بشود. شاید به نظرتان وجود چنین اختلالی مسخره باشد اما از هر 100 نفر، معمولا 1 یا 2 نفر به این اختلال دچار می شوند.
اختلال ذخیره سازی چیست؟
اختلال ذخیره سازی در واقع یک نوع وسواس فکری است که سبب می شود فرد مبتلا، وسایل مختلفی مانند روزنامه، کتاب، وسایل دور ریختنی و ... را جمع آوری کند. که جمع آوری چنین وسایلی سبب در هم ریختگی و بی نظمی محیط می شود.
چرا افراد دچار اختلال ذخیره سازی می شوند؟
اختلال ذخیره سازی یا احتکار دلایل مختلفی دارد که گاهی ناشی از یک بیماری روانی دیگر یا برخی اوقات ناشی از مشکلات و شرایط سخت گذشته می باشد. به طور کلی برخی از دلایل بروز این اختلال عبارتند از:
- ابتلا به افسردگی
- اسکیزوفرنی
- وسواس فکری
- تنها زندگی کردن
- فقدان و محرومیت در گذشته
- داشتن حس وابستگی به وسایل یادگاری
- داشتن سابقه احتکار در اعضای خانواده
علائم اختلال ذخیره سازی چیست؟
فرد مبتلا به اختلال احتکار معمولاً علائمی دارد که شامل موارد زیر است:
- نگه داری و احتکار وسایلی که ممکن است دور ریختنی بوده و ارزش مادی کمی داشته باشند
- در دسته بندی و سازماندهی موارد مشکل دارند
- در تصمیم گیری مشکل دارند
- در انجام کارهای روزانه مانند آشپزی ، تمیز کردن و پرداخت قبوض ، مشکل دارند
- وابستگی شدید به اشیاء طوری که نمی گذارند کسی به آن ها دست بزند یا وسایل مذکور را به کسی قرض نمی دهند
- کمبود ارتباط با سایر اعضای خانواده یا دوستان
آیا اختلال احتکار یک بیماری است؟
احتمالا زمانی که از اختلال ذخیره سازی صحبت می کنیم به یاد افرادی می افتید که علاقه ی خاصی به یک سری از وسایل دارند و کلکسیونی از آن ها تهیه می کنند. برای مثال افرادی که کلکسیون تمبر یا اسباب بازی های قدیمی را جمع آوری می کنند. با این حال باید بگوییم که اختلال ذخیره سازی با جمع آوری کلکسیون فرق دارد. و جمع آوری کلکسیون نه تنها یک اختلال روانی نیست بلکه، یک علاقمندی جالب و هیجان انگیز محسوب می شود. و افراد زیادی به دیدن تصاویر کلکسیون های مختلف علاقمند هستند. در واقع اختلال احتکار و جمع آوری کلکسیون در نوع سازماندهی وسایل با هم فرق دارند. کسانی که کلکسیون جمع می کنند، به صورت منظم و یک ساختار قانونمند، این کار را انجام می دهند و این در حالیست که افراد مبتلا به اختلال احتکار، به صورت به هم ریخته و بدون نظم خاصی، وسایل را انباشته می کنند.
افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، در زندگی شخصی، کارکرد شغلی و روابط خود با دیگر اعضای خانواده یا دوستان دچار مشکل می شوند. همچنین این اختلال مشکلات بهداشتی زیادی برای شخص و اعضای خانواده اش بوجود می آورد که ناشی از بی نظمی و در هم ریختگی محیط است.
